Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

ΧΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ, ΝΙΚΗΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ!


Χθες το απόγευμα τα συναισθήματα ανάμεικτα. Απ' τη μια η ήττα της ομάδας μας με 0-2 απ' την αντίστοιχη του Βοτανικού, απ' την άλλη η τρέλα μας στην κερκίδα που ακουστήκαμε σ' όλη την Αργυρούπολη, παρά την προσέλευση μόνο 27 με 28 ατόμων.

Με το ξεκίνημα του αγώνα δείξαμε την όρεξή μας. Είχαμε καιρό να φανούμε στην κερκίδα του γηπέδου μας και χοροπηδούσαμε σαν παλαβοί όλοι. "Αονάρα ολε, έχω αρρωστήσει και τα βλέπω όλα μπλε...", "ω Αονάρα έχω τρέλα μες στο μυαλό..." και να μη σταματάμε με τίποτα. Κι έτσι θα γίνεται από δω και πέρα. Είτε είναι φιλικό είτε επίσημο, οπουδήποτε, στο μπάσκετ, στο ποδόσφαιρο, στο βόλλεϋ... Δε θα μας επηρεάζουν ούτε παρατηρήσεις, ούτε τραμπουκισμοί, ούτε τίποτα. Μπορεί να 'μαστε λίγοι και νέοι, είμαστε όμως φανατικοί και τρελαμένοι και όσο μέσα μας θα επικρατούν αυτά τα στοιχεία, δε θα μας σταματήσει κανείς. Δε θέλουμε επεισόδια, θέλουμε να φωνάζουμε για να δίνουμε ώθηση στον Α.Ο.Ν.Α. μας, να δείχνουμε την αγάπη μας στην Αργυρούπολη, ακόμα κι αν αναγκαστούμε να οδηγηθούμε σ' αυτά!

Η δική μας προσπάθεια δε σταματάει εδώ! Θα είμαστε πάντα κοντά, όπου θα παίζει ο Α.Ο.Ν.Α.

Υ.Γ.: Με την απόδοση των παιχτών δε θ' ασχοληθούμε, δεν είμαστε ειδικοί σ' αυτό. Απλά κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι κάτι χρειάζεται να κάνουν και μέσα στο γήπεδο για να 'μαστε στο πλευρό τους. Δε μπορεί να μας ζητάνε "ελάτε στο αντρικό, παραδείγματος χάρην, να φωνάξετε" και να μη μπορείτε να περπατήσετε ή να δώσετε τη μπάλα απ' το δεξί στ' αριστερό. Δε μας πείθετε έτσι ότι έχετε περάσει από Κ20 ομάδας Super League κύριε μου. Και μιας και το 'φερε η κουβέντα, γιατί πάλι πίσω στον Α.Ο.Ν.Α., που θέλατε να φύγετε γιατί υπήρχαν κατεστημένα; Δε τα βρήκατε οικονομικά με το σωματείο που σας επέλεξε; Σας προσέφερε περισσότερα χρήματα η ομάδα της Αργυρούπολης; Ή δεν είχατε "χτίσει" αρκετά το σώμα σας για να παίξετε Α' Εθνική;

Υ.Γ.1: Αναφορικά, ένα γεγονός άσχετο με τον αγώνα. Μα καλά, ξέρετε να μετράτε; Στην αρχή είπατε τρεις εσείς, τρεις εμείς. Μετά μας λέτε είμαστε εμείς κι άλλοι τρεις. Μαζεύουμε δέκα κι είστε 20; Και καλά αυτό, αλλά να κολώσετε μόλις είδατε ποιά είναι αυτα τα δέκα άτομα; Μετά το γυρίσατε και λέγατε "αυτός μ' αυτόν ένας μ' έναν και δε χώνετε κανείς." Τόσο σίγουροι πια; Τόσο άντρες; Νομίζετε κιόλας ότι ο δικός μας τις έφαγε; Πέντε-έξι στη πλάτη; Τι είστε κυρίες;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου